|
Overleden op 23 april 2020 |
|
Mam, Dat ik je ooit zou verliezen en dat dat veel pijn zou doen stond vast. Je had de leeftijd bereikt dat ik daar vrede mee kon hebben. Je had immers je levenstaak meer dan volbracht. Gezorgd voor pap, gezorgd voor mij. Gezorgd voor de familie. Na het wegvallen van Pap viel ook de levensvreugde weg, maar je zette wel door. Je wilde niet weg uit de Keunenhoek, maar het moest. Je ging naar de nieuwe Keunenhoek KSW in Mariënburght. Daar werden al je zorgen weggenomen. Het was jouw beurt om verzorgd te worden. Je zei niet zo veel meer, maar de lach op je gezicht zei genoeg. En toen kwam het coronavirus. Alles werd anders. Op bezoek komen mocht niet meer. Je leven lang nooit ziek geweest. Maar nu werd je ziek, heel ziek en na een week was duidelijk dat je deze strijd ging verliezen. Een Pauselijke onderscheiding hebben en je niet kunnen voorzien van de ‘sacramenten’ der zieken, afscheid nemen door een open raam, een crematie met max 30 personen zonder kerkdienst en geen bidprentje om deze als sluitstuk aan je verzameling toe te voegen. Mam dat ik je ooit zou verliezen stond vast, maar onder deze omstandigheden, op deze manier, nu in deze coronatijd, dat heb je niet verdiend. Bizar en onwerkelijk. Henny
Lieve oma, we zijn jou dankbaar voor alle mooie herinneringen die wij samen met jou hebben mogen maken. Bedankt voor alle mooie momenten die wij samen in de tuin hebben meegemaakt, samen bloemen plukken en boeketjes maken, samen de noten oprapen om later lekker van te smullen. Oma, bedankt voor alles en we zullen je missen. Vergeet je niet opa te knuffelen van ons? Het versje wat je tegen ons zei vlak voordat we gingen slapen, is nu voor jou... Dank u lieve Heertje, dank u engeltjes zoet, dat oma goed slapen doet. Lieve Vader, hou de wacht, welterusten en goede nacht.
|